"Έπεα Πτερόεντα" (βιβλίο με αναφορές στους απόφοιτους)

Η ΕΝΑΠ προτείνει το νέο βιβλίο της Νίτσας Λουλέ με τίτλο "Έπεα Πτερόεντα" από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Πεδίο.

Βετεράνος της δημοσιογραφίας και ιδιαιτέρως του ελεύθερου πολιτικού ρεπορτάζ, με συνεντεύξεις σε προσωπικότητες που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα της παγκόσμιας πολιτικής, και όχι μόνο, σκηνής αλλά και με εκπομπές που γνώριζαν πάντοτε τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή, πρώην Βουλευτής και πρώην Αντιδήμαρχος Αθηναίων, καταξιωμένη συγγραφέας, Μητέρα, Γιαγιά αλλά και ...Αγωνίστρια της Ζωής!

Η Νίτσα Λουλέ που τιμά με τη φιλία της την Ένωση Αποφοίτων, παρουσίασε την Πέμπτη 10.11.2011 το νέο της βιβλίο με τίτλο "Έπεα Πτερόεντα" το οποίο αποτελεί μια συλλογή των ραδιοφωνικών συνεντεύξεων που πραγματοποίησε, από το 2007 έως το 2010, στο πλαίσιο της κυριακάτικης εκπομπής του ραδιοφώνου της ΝΕΤ "Παρά και Συν". Εντός των ραδιοφωνικών πάνελ της εκπομπής, παρέλασαν δεκάδες καλεσμένοι: "αρχηγοί κομμάτων, πολιτικοί, συνδικαλιστές, καθηγητές Πανεπιστημίων, δάσκαλοι, φοιτητές, οικολόγοι, καλλιτέχνες".... και απόφοιτοι των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η θεματολογία ευρύτατη και όπως η ίδια η Λουλέ παρατηρεί στον πρόλογο του νέου της βιβλίου: "...Εκατόν τριάντα εκφωνήσεις και άλλες τόσες αποφωνήσεις. [...] Επώνυμοι και Ανώνυμοι. Όλοι την ίδια μέρα και ώρα. Όλοι μπροστά στο ίδιο μικρόφωνο με την ελευθερία λόγου και την ευθύνη των όσων κατέθεταν. Συχνά οι τόνοι ανέβαιναν, η κριτική ήταν σκληρή, όχι όμως τόσο σκληρή όσο η πραγματικότητα".

Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβαν πρόσωπα του πολιτικού χώρου όπως η Λούκα Κατσέλη, η Λιάνα Καννέλη και η Μαριέττα Γιαννάκου ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο Παύλος Τσίμας εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων για το ζήτημα της διαδοχής Πρωθυπουργού. Στο ακροατήριο παρευρίσκοντο εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλος, οι Βουλευτές κ.κ. Μ. Γλέζος και Δ. Νιάνιας, ο μουσικός κ. Γ. Κατσαρός, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές και πολλοί άλλοι...

Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία της κας Λούκας Κατσέλη, η οποία χρησιμοποίησε διάφορες συνεντεύξεις που αναφέρονται στο βιβλίο για να αποδείξει την προφητική του, μεταξύ άλλων, χροιά... Ιδίως στο σημείο στο οποίο αναφέρθηκε στους απόφοιτους και πιο συγκεκριμένα στη συνέντευξη που έδωσαν τον Απρίλιο του 2010 ο τότε Πρόεδρος της ΕΝΑΠ Γρηγόρης Θεοδωράκης και ο Γιώργος Καραχάλιος στο "Παρά και Συν".

Ενδεικτικά μεταφέρουμε το απόσπασμα της ομιλίας της η οποία έχει αναρτηθεί αυτούσια στον προσωπικό ιστότοπο της Βουλευτού:

"[...]Τέλος, ποιος από τους ακροατές της  συνέντευξης με τη Νίτσα τον Απρίλη του 2010 με τους δύο πρώην προέδρους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης που τους άκουσε  να επισημαίνουν ότι μέχρι τότε  δεν ήξερε κανείς να απαντήσει πόσους δημόσιους υπαλλήλους απασχολεί το Ελληνικό Δημόσιο  (σελ 355), δεν  εντυπωσιάστηκε ευχάριστα όταν έμαθε οτι σε λίγους μήνες ολοκληρώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η απογραφή του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα.  Το ίδιο και για την  επισήμανση τότε του κου Θεοδωράκη, ενός εξ’αυτών, ότι «πρέπει να μπούμε κάποτε στη λογική όχι του  ενιαίου μισθολογίου αλλά του ενιαίου πλαισίου. Αυτός που έχει τα ίδια προσόντα και κάνει την ίδια δουλειά να αμείβεται το ίδιο. Για να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος που όλοι θέλουν να κάνουν μετάταξη στο Υπουργείο Οικονομικών για να πάρουν 100-200 ευρώ παραπάνω». Δεν πέρασαν δύο χρόνια και οι διαπιστώσεις αυτές οδήγησαν σε νομοθετικές πρωτοβουλίες. Σήμερα υλοποιούνται. Με προβλήματα, ναι. Με καθυστερήσεις και αστοχίες, ναι. Αλλά ο δημόσιος λόγος μετουσιώθηκε σε πράξη. Πολλά ακόμα πρέπει να γίνουν. Προέχει η συνολική αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, οι συγχωνεύσεις υπηρεσιών, η περιγραφή  θέσεων και αρμοδιοτήτων, η ανάπτυξη  αντικειμενικών  συστημάτων αξιολόγησης του έργου των δημοσίων υπαλλήλων και πολλά άλλα. Αλλά αν θέλουμε αγαπητοί φίλοι και φίλες αυτά να γίνουν πρέπει να μπορούμε διατυπώνουμε με παρρησία, συγκεκριμένες θέσεις και απόψεις, οι θέσεις αυτές να δοκιμάζονται τόσο στο δημόσιο διάλογο όσο και στην πράξη.  Νομίζω ότι η σημερινή κρίση, εκτός όλων των άλλων, έχει εξαντλήσει την ανοχή του κόσμου στον ανεύθυνο καταγγελτικό λόγο, στην ατεκμηρίωτη συνομωσιολογία, στην εύκολη αλλά επικίνδυνη μετάθεση ευθυνών στον άλλον, στον τρίτο, εντός ή εκτός των τειχών και πάνω απ’ όλα, και αυτό θα ήθελα να το τονίσω, στην ανεύθυνη και επικίνδυνη των συλλογικών δημοκρατικών μας θεσμών - στο κράτος, στη βουλή, στα κόμματα, στα συνδικάτα, στις στις εργοδοτικές οργανώσεις -  που όλοι μαζί  έχουμε δομήσει, και που ναι, οφείλουμε να αναβαθμίσουμε, αλλά συντεταγμένα και με μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Καλούμεθα επομένως σήμερα να τεκμηριώσουμε ένα πειστικό δημόσιο λόγο και να παρέμβουμε, ο καθένας με τις δυνάμεις του όπου χρειάζεται για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα κινητοποιώντας τα ράθυμα αντανακλαστικά είτε του πολιτικού μας συστήματος είτε της δημόσιας διοίκησης [...]".

Για το ΔΣ της ΕΝΑΠ

Γεώργιος Καραχάλιος

Πηγή: www.enap.gr

Η Αξιοκρατία σε Εφεδρεία

Του Δημήτρη Καστριώτη.

Το πολυνομοσχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση δεν φέρνει μόνο περικοπές μισθών, αλλά και (πρόσθετες) περικοπές ...λογικής (όπως π.χ. ότι οι προς εφεδρεία επιλέγονται με βάση την ηλικία και εν συνεχεία καταργούνται οι οργανικές θέσεις τους – λες και το πρώτο κριτήριο έχει σχέση με το δεύτερο). Πρέπει, όμως, να του αναγνωρισθεί μία τουλάχιστον ένδειξη συνεπούς τήρησης των πατροπαράδοτων αρχών του νεοελληνικού κράτους – και δη της αποστροφής μας προς την αξιοκρατία.

Το κράτος, θα θυμάστε, ίδρυσε την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης για να παραγάγει διοικητικά στελέχη υψηλού επιπέδου. Ήταν, ελέχθη, μία προσπάθεια να φτιάξουμε τη δική μας «ΕΝΑ» στα χνάρια της ξακουστής γαλλικής. Στα λόγια όλοι είπαμε μπράβο – ίσως επειδή υπήρχε η πεποίθηση ότι στην πράξη δεν θα συνέβαινε τίποτε. Διότι, βεβαίως, μία αλλαγή αξιοκρατικής κατεύθυνσης τέτοιου τύπου δεν θα μπορούσε παρά να είναι αφάνταστα ενοχλητική σε μία κοινωνία που συντάσσεται με όσους συμβασιούχους μπαίνουν από το παράθυρο χωρίς ΑΣΕΠ και αξιώνουν να μονιμοποιηθούν εις βάρος των αφελών που περιμένουν προκήρυξη διαγωνισμού ή σε ένα σύστημα που έχει αποδεχθεί ότι οι θέσεις γενικού διευθυντή στο Δημόσιο απονέμονται εξ ορισμού σε κομματικούς.

Η πρώτη ενόχληση κατεγράφη στο διπλωματικό σώμα, όπου αίφνης μετά τη λειτουργία της Σχολής έπαψαν –αναμφιβόλως από κάποιο παράξενο σφάλμα των εξετάσεων- να εισάγονται παιδιά και συγγενείς διπλωματών. Μετά από κάποια γκρίνια, μια τροπολογία αυγουστιάτικης νύχτας έλυσε αυτό το οξύ κοινωνικό ζήτημα. Οι διπλωμάτες ξανάρχισαν να επιλέγονται όπως παλιά. Η ενοχλητική παρενέργεια της Σχολής ήρθη.

Η επόμενη ενόχληση ήρθε στις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες, όπου η μοριοδότηση των πτυχιούχων της Σχολής ήταν άκρως ακατανόητη στους υπόλοιπους και κυρίως στα υπηρεσιακά συμβούλια που επιθυμούσαν διακαώς να κρίνουν τους αποφοίτους της σαν να μην την είχαν τελειώσει. Το πόσο δίκιο είχαν (τα συμβούλια) διεφάνη όταν αίφνης απόφοιτοι της Σχολής έγιναν γενικοί διευθυντές επειδή η μοριοδότηση των προσόντων τους δεν άφηνε περιθώρια να παραμερισθούν (δυστυχώς ο νομοθέτης δεν είχε την τόλμη να μοριοδοτεί επισήμως το –αδιαμφισβήτητο ωστόσο- προσόν της κομματικής ένταξης των υπαλλήλων που κρίνονται για προαγωγή).

Με το πολυνομοσχέδιο επέστη, φαίνεται, ο χρόνος να απαλειφθεί και αυτή η αδικία. Η πριμοδότηση των αποφοίτων της Σχολής περιορίζεται, οι απόφοιτοί της δεν θα έχουν ιδιαίτερο προβάδισμα, ενώ παράλληλα λαμβάνεται πρόνοια ο αρμόδιος υπουργός να μπορεί να ...τελειώσει για τα καλά με αυτό το ενοχλητικό σχολείο: εξουσιοδοτείται να αποφασίσει ότι εφεξής η Σχολή θα δέχεται μόνο εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους (ασφαλώς χιλιάδες εξ αυτών θα ...σπεύσουν να σκοτωθούν στο διάβασμα για να αποκτήσουν λίγα μοριάκια), ίσον τέρμα η παραγωγή νέων στελεχών φρέσκων από τις σπουδές τους για την ανανέωση της διοίκησης.

Πολύ σωστά. Όπως λέει –επί άλλου θέματος- το ανέκδοτο, αφού η αξιοκρατία μας ζαλίζει γιατί δεν την κόβουμε;
Ε, την κόβουμε.

Πηγή: Reporter